Bergen, thee & spierpijn; Ella, Balangoda, Adam's Peak

Hee allemaal!

Donderdag kwamen we aan in Ella, een leuk toeristisch, klein stadje in de bergen. Het is er ontzettend mooi met veel groen uitzicht. Na de lange busrit vonden we al gauw een leuk guesthouse en een jongen die hier werkte nam ons mee naar een waterval. In de 10-minuten durende busrit hierheen kwamen we vier Nederlanders tegen die we kenden uit Trinco en zij gingen ook mee. In plaats van de plek waar alle toeristen gaan zitten, nam de lokale jongen ons mee naar een plek hoger op de waterval, waar we lekker hebben gezwommen en van het uitzicht hebben genoten met een kampvuur. De volgende dag hebben we Ella Rock beklommen, wat een mooie tocht was en het weer was heerlijk. 's Avonds hebben we een cookery class gedaan bij ons hotel, waar we 7 traditionele Sri Lankaanse curry's hebben gemaakt. De volgende hebben we scooters gehuurd waar we de hele dag in de zon, door de bergen op hebben rond gecruised. Tot onze verbazing hebben we alles wat we wilden zien zonder te verdwalen gevonden (brug, tempel, watervallen). Het was ontzettend leuk, maar we waren ook wel weer blij toen we veilig terug waren en alle gevaarlijke verkeerssituaties hadden overleefd.
Na Ella zijn we door gereisd naar Balangoda om aan ons Rabobankproject te beginnen. We hadden een afspraak met een jongen van AIESEC, die ons zou introduceren aan de mensen van een theefabriek, maar we kwamen een uur te vroeg aan. We besloten in een 'leuk' eetcafeetje te lunchen. Dit bleek echter wat anders dan verwacht. Bestellingen kwamen met zeer veel moeite en vertraging door, muizen liepen tussen onze voeten en de wc was in een donkere, hete kelder, waar mensen aan het roken waren tussen het verse deeg. Geen kwartier nadat we hier weg waren gegaan, zaten we thee te drinken in het meest luxe huis dat we tot nu toe hebben gezien, bij Sri, de baas van een theefabriek. We mochten bij zijn familie blijven slapen, waar we heerlijk verwend werden met lekker eten en heel veel thee. Ook hebben we heel veel gekletst met de familie en in het bijzonder de gezellige oma, die ons maar moeilijk met rust kon laten. Weer was het hoofdonderwerp dat wij geen geloof hebben, wat de mensen hier maar niet kunnen begrijpen. 
Afgelopen week hebben we veel geleerd over de productie van Ceylon thee. Zo hebben we eerst de theeplantage bezocht en via een tolk met de theepluksters gepraat. Al snel werd duidelijk dat het zwaar werk was voor het loon dat ze verdienen. Omgerekend verdienen zij zo'n 38 eurocent per uur. Het is dan ook een heel gek idee dat ze zo'n 753 uur thee moeten plukken, om de uitwonende stufi te verdienen die wij maandelijks van de overheid krijgen. Ook zijn we naar verschillende theefabrieken geweest en viel het ons op dat de werkomstandigheden hier niet beter zijn dan op de plantages. Om dit te ervaren hebben we een hele ochtend + middag meegewerkt in de fabriek en zo onze eigen thee gemaakt. Ook zijn we een dag naar de compostfertilisatiefabriek geweest. Hier scheiden en recyclen ze afval en gebruiken ze menselijke ontlasting om compost te produceren. De werknemers verdienen hier wel iets meer, maar het leek ons erg onprettig tussen de stank en de ongezonde stoffen te werken. Ook hebben we nog iemand geinterviewd over Fairetrade theefabrieken. Tegen onze verwachtingen in, verdienen de mederwerkers hier niet meer dan bij andere fabrieken. Al gaat er wel een klein bedrag naar het verbeteren van de werkomstandigheden, maar dit is nogal gecompiseerd dus als je hier meer over wil weten moet je het maar even aan ons vragen.
Ondanks dat we het erg gezellig vonden bij de familie van Sri, waren we ook wel weer blij toen we vertrokken en niet constant herrinnerd hoefden te worden dat ceylon ECHT de beste thee is van de wereld!! We reisden verder naar Adam's Peak; een 7km hoge berg met meer dan 5500 treden. Deze berg is bekend van de pelgrimstocht die elke Sri Lankaanse Boeddhist op zijn minst 1 keer zou moeten maken in zijn leven. Wij besloten om deze tocht ook te maken. Om 2:45 's nachts begonnen we met de tocht. We wilden namelijk zonsopgang bekijken op de top van de berg. De tocht was erg zwaar, mede omdat we helemaal doorweekt waren door de hevige regenbuien. Na 2 uur en een kwartier klimmen, kwamen we dan eindelijk aan op de top van de berg. Wie mooie foto's wil zien van de zonsopgang moet op google kijken, wij hebben hem namelijk niet kunnen zien door de mist. Wel was het erg gezellig op de top, met mede klimmers die het ook hadden gehaald. De tocht naar beneden leverde wel een bijzonder uitzicht op. Omdat we in het donker naar boven waren geklommen, werden we de weg terug verrast door allerlei dingen die we op de heeenweg niet hadden gezien. Terug in ons guesthouse hebben we nog even gerust en toen de prachtige treinreis gemaakt van Hatton naar Ella. We hadden het geluk/geclaimd dat we in de deuropening konden zitten, met onze benen bengelend uit de trein. 
Vanmorgen zijn we met heel veel spierpijn afgereisd naar het zuiden, waar we de komende dagen weer even kunnen uitrusten aan het strand.